یارب نظری بر من سرگردان کن
لطفی به من دلشده حیران کن
با من مکن آنچه من سزای آنم
آنچ از کرم و لطف تو زیبد آن کن
با اشک همی شویم خون از رخ و پیشانی
تو بر سر نی بودی من غبطه به نی خوردم
ا و با تو به هر لحظه من حسرت یک آنی
حسین مردی که وارث بی کرانگی نبوت محمدی است
مردی که وارث عظمت ُ عدل و مروت پدری چون امیر مومنان علی بن ابیطالب (ع) است .
او وارث جلال و درخشندگی فضیلت مادری چون حضرت فاطمه زهرا (س) است .
او جلوه ای از عشق و ایثار و فداکاری است ُ او مظهر معرفت و شناخت و ماندگاری تاریخ اسلام است .
او به تنهایی جان را به لاهوت می برد و سعادت بشری را ضامن می گردد .
سلام و درود بر او باد که باید او را سمبل اعمال و کردارمان قرار دهیم .
سید الشهدا و حکایت زیستن و شهادتش آئینه تمام نمای فضیلتها ُ خدا خواهیها و خدا جویها است.
امام حسین (ع) در واقعه عاشورا فرمودند :
من آن نیستم که از مرگ به هراسم ُ هر مرگی در راه رسیدن به عزت و احیای حق چه آسان است . مرگ در راه عزت اسلام جز زندگی جاوید نیست و زندگی با ذلت جز مرگی که از زندگی تهی است نخواهد بود .
روحم برتر و همتم والاتر از ان است که از بیم مرگ به زیر بار ستم روم . آیا شما به بیشتر از کشتن من توان دارید ؟
خوشا به مرگ در راه خدا ُ شما نمی توانید مجد و عزت و شرف مرا نابود کنید . پس مرا از کشته شدن چه باک .
عظمت و روح جلسات عزاداری در ایام محرم به قدری عظیم و پر ثمر است که آرزو می کنیم همه ایام سال و همه مجالس و سخن و دل ما ُ سخن از سید و سالار شهیدان حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) باشد و یقینا یکی از بزرگترین نعمتهای خداوند بر جامعه شیعُه ُ نعمت خاطره و یاد حسین بن علی (ع) است .
خداوند حسین بن علی (ع) را کشتی نجات و رستگاری بندگان خویش قرار داده است .
شناخت ُ معرفت ُ شجاعت ُ توکل ُ شهادت ُ گذشت و ایثار و . . . از دریای بیکران اندیشه عاشوراست که حسین بن علی (ع) در یک روز بر پیروان خود تدریس کردند و عاشورا سخن از کلاس و آموخته ای ست که حتی حرفی از آن مکشوف نشده است .